Emre ÖZER
Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi (İSMUS), III/2 (2018), s. 43-59
Bu çalışma Osmanlı toplumunda kişilerin kullandıkları unvanlarla servetleri arasındaki ilişkiyi terekeler üzerinden incelemektedir. Unvanlara göre servet düzeylerinin nasıl farklılaştığı ve sabit bir servet hiyerarşisinin olup olmadığı araştırılmaktadır. Bu çalışmanın literatüre özgün katkısı ise servet hiyerarşilerinin merkez ve taşra arasında nasıl farklılaştığını tespit etmek olacaktır. Tarih aralığı olarak 1800-1840 yılları alınmıştır. Osmanlı’nın merkezi olarak İstanbul’dan Galata ve Üsküdar; taşradan ise Konya ve Kütahya bölgeleri seçilmiştir. Toplam 1.413 terekenin incelendiği bu çalışmada merkezde ve taşrada benzer servet hiyerarşileri gözlemlenmiştir. Ayrıca benzer unvanlar arasında taşradakilerin servetlerinin merkeze göre 1,5-2 kat yüksek oldukları tespit edilmiştir. Özellikle hacı olanların ve unvansızların taşrada merkezdekilere göre daha fazla tereke bıraktıkları belirlenmiştir.
