Halim GENÇOĞLU
Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi (İSMUS), II/2 (2017), s. 79-120
Bu çalışma Güney Afrika’da etnik ayrımcılığın kökenlerini ve geçmişten günümüze kadar olan tarihsel dönüşümünün bir analizini ortaya koymak maksadıyla kaleme alınmıştır. Bilindiği üzere 1652 yılında Güney Afrika’nın Hollandalılar tarafından işgaliyle Afrika’nın, özellikle Ümit Burnunun yerli halkları Hollanda Doğu Ticareti Şirketi tarafından sümürgeleştirilmiştir. Mezkur coğrafyanın halkları 1795 senesi İngiliz işgaline kadar türlü şekillerde muazzam bir ırkçılık ve ayrımcılıkla yüzleşmiştir. Yüzyıllarca ne Hollanda sömürgecileri ne de işgalci İngilizler, Güney Afrika halklarının kendi dil, kültür ve inançsal öğelerinin yaşamasına da izin vermişlerdir. Daha fazlası 1948 yılından 1994 senesine kadar Güney Afrika’da devletin ırksal ayrımcılığı yürürlüğe koyması ile halkların beyaz, siyah, melez ve Asyalı olarak sınıflandırılmaları ile toplumda Avrupalı beyaz halka karşı nefret farklı boyutlarda bir düşmanlığa dönüşmüştür. En nihayetinde Nelson Mandela’nın 1994 senesinde demokratik seçimlerden sonra Afrika Milli Kongresinin başına geçip idareyi ele almasıyla Güney Afrikada bu sancılı dönem sona ermiştir. Bu çalışmada Güney Afrikadaki tüm bu ırkçılık hareketlerinin tarihi süreç içerisinde gelişimi ve ayrımcılığın çeşitli şekillerde toplum içerisindeki tesirleri ele alınacaktır.